Operator filmów fabularnych i dokumentalnych, reżyser filmów dokumentalnych. Brat operatora Władysława Forberta. Jego ojciec, Leon Forbert, był jednym z głośnych fotografów warszawskich, zajmował sie również projektowaniem dekoracji filmowych, przez pewien czas był właścicielem małej wytwórni filmowej. Adolf Forbert w latach 1929-1931 pracował w Australii jako asystent operatora kroniki filmowej, po powrocie do Polski był asystentem operatora filmów krótkometrażowych. W 1931 r. założył w Warszawie laboratorium filmowe "Sektor", którego był kierownikiem do 1939 roku. Od 1934 roku realizował zdjęcia do filmów fabularnych. W latach 1939-1941 był operatorem radzieckiej kroniki filmowej. Dostał się do niemieckiej niewoli, z której udało mu się zbiec. W roku 1943 trafił - wraz z bratem Władysławem - do Czołówki Filmowej armii Berlinga. Z kamerą w ręku uczestniczył w wyzwalaniu Krakowa. Nie porzucał zainteresowań fotograficznych: na wystawie fotografiki w Lublinie, w grudniu 1944 roku, wraz z bratem otrzymał pierwsza nagrodę. Był współzałożycielem łódzkiej szkoły filmowej, profesorem na Wydziale Operatorskim (1948-83), w latach 1951-52 jego dziekanem. W 1980 roku prowadził serię wykładów na Wydziale Filmowym uniwersytetu w Bagdadzie. [FilmPolski]