Aktorka. Urodziła się w Warszawie, zmarła w wieku 73 lat również w Warszawie. Ukończyła pensję A. Hoene-Przesmyckiej w Warszawie. Jeszcze jako pensjonarka wystąpiła 18 grudnia 1916 w roli Dziewicy Pierwszej w "Nie-Boskiej Komedii" Z. Krasińskiego wystawionej w T. Polskim w Warszawie. Uczyła się gry aktorskiej u W. Staszkowskiego. Podjęła studia w warszawskiej Szkole Dramatycznej, którą ukończyła w 1920. Po popisie dyplomowym zyskała b. dobre recenzje. Została zaangażowana do T. Rozmaitości, gdzie od pierwszego występu zyskała uznanie. Do 1939 występowała w teatrach w Warszawie (Rozmaitości 1920-23, Polski i Mały 1924, Letni 1927, Narodowy, Nowy, Letni i Polski 1928-39), z przerwami na pracę w filmie. Na scenach warszawskich łącznie zagrała w ok. 40 sztukach. Po wybuchu wojny przedostała się na Litwę, a następnie wyjechała do Stanów Zjednoczonych. Zajmowała się tam działalnością kulturalno-społeczną wśród Polonii. W 1941 współorganizowała Komitet Pomocy Polskim Aktorom na Wygnaniu. Po wojnie była współorganizatorem Ligi Polskiego Aktora, pomagającej artystom w kraju, wspierała Dom Aktora-Weterana w Skolimowie. Wiosną 1944 wystąpiła w Polskim Teatrze Artystów w Nowym Jorku w roli Julii ("Pierwsza lepsza"). Po wojnie, począwszy od 1958, kilka razy odwiedziła Polskę, a w 1970 powróciła na stałe do Warszawy. Wielką popularność zdobyła jako aktorka filmowa. W publicznych plebiscytach kilkakrotnie zdobyła tytuł "Królowej polskiego ekranu".