Célimène ma trzydzieści pięć lat. Jest pisarką, której zabrakło inspiracji do pisania. Jest ekscentryczna i jedynie jej siedmioletni syn Adam to dla niej powód, by stąpać twardo po ziemi. Anaïs ma siedemnaście lat. Jest młoda, nowoczesna, ma w sobie arogancję typową dla młodego pokolenia. Cały program działania... Prześladuje Célimène, przegląda jej pocztę, wszędzie jej wypatruje. Anaïs chce przekonać Célimène do opisania jej historii, proponuje więc siebie jako temat. Nic obu kobiet nie łączy, ani ich nie dzieli, upór jednej ściera się z wewnętrznym zamknięciem się drugiej.