USA, lata 20. XX w. Dwudziestoczteroletnia Antonia Brico (Christanne de Bruijn) przyjechała do Stanów z Holandii jeszcze jako dziecko. Dziewczyna marzy o zostaniu profesjonalną dyrygentką, jednak nikt nie traktuje jej planów poważnie. Nawet nauczyciel, który uczy ją gry na fortepianie, odradza jej przystąpienie do egzaminu wstępnego. Zdesperowana kobieta postanawia wrócić do swojej ojczyzny. Na miejscu zwraca się z prośbą o pomoc do znanego dyrygenta Mengelberga. Mężczyzna również sceptycznie podchodzi do jej planów, ale wysyła ją do Berlina. Po dwuletnich studiach w Państwowej Akademii Muzycznej, Antonia zostaje pierwszą w historii kobietą, której przypadła szansa dyrygowania Orkiestrą Filharmonii Berlińskiej.