Suchy pion to film złożony z kilku abstrakcyjnych kompozycji, stworzonych na bazie prywatnych nagrań artysty z ostatnich kilku lat, wykonanych analogową kamerą. Ścieżki dźwiękowe poszczególnych filmów nakładają się na siebie. Słychać również głos autora czytającego własne wiersze. Teksty te zostały przez artystę potraktowane jako punkty wyjścia do budowania każdej sekwencji filmu. Relacja między obrazem i tekstem ma tutaj jednocześnie techniczny i poetycki charakter.