Kindertijd, opvoeding, familieachtergrond, sociale relaties, traumatische ervaringen… We blijven de motieven van criminelen onderzoeken en onderzoeken, en onderzoeken de subtielste emoties die hen drijven. Het is niet de bedoeling dat we ons in hun schoenen verplaatsen en met hen sympathiseren, of zelfs maar vergeven; het gaat er niet om redenen te vinden om hun misdaden vrij te pleiten; het is niet knielen voor de zogenaamde ‘complexiteit van de menselijke natuur’; noch om sociale conflicten te introspecteren, laat staan ​​om onszelf in monsters te vervreemden. We willen gewoon een eerlijk proces – voor onszelf en voor degenen die nog hoop hebben voor de wereld.