Pegah vertelt over Gholam, een man die niet is zoals haar vader, moeder, ooms of tantes, ook al is hij altijd aanwezig op familiebijeenkomsten. Gholam filmt deze alledaagse taferelen met zijn eigen camera. Pegah kan zich op dat moment nog niet voorstellen wat het doel van deze films zou kunnen zijn, maar ze poseert graag voor de lens van deze familievriend, op wie ze in ieder geval erg gesteld is.