Leontientje, het Parijse nichtje van een Oost-Vlaamse boerenfamilie, komt logeren. Want tante Zeunia ligt op sterven, en heeft naar haar gevraagd. Haar bezoek ontwricht het leven op boerderij volledig. De mannen vechten om haar aandacht, en het stadsmeisje staat in verrukking bij elk stukje natuur: 'Comme c'est beau!'. Haar Parijse maniertjes - 2 kussen voor iedereen - jagen de boerin de gordijnen in: 'Al dat getot!' Maar de jongste boer slaat aan het dromen...