Zijn tegenstanders beschuldigden hem ervan homoseksueel te zijn. De mannelijke favorieten die hij tijdens zijn korte leven om zich heen verzamelde, gaven die kwaadaardige vijanden solide argumenten om dat te doen. Hij zou niet hebben gefaald als hij had bewezen een energieke koning te zijn. Maar Edward II van Engeland (1284-1327) was nooit een koning zoals Edward I Longshanks, zijn vader, of Edward III, zijn zoon. En zijn einde is gehuld in mythen en mysteries.