Pollini speelt feilloos, met de grootste finesse en gevoeligheid, geheel afgestemd op de persoonlijke stijl van elke componist. Zijn prestaties zijn in alle opzichten voorbeeldig. De video en audio zijn redelijk acceptabel, gezien hun vintage uit de jaren 70. Böhm en Abbado zijn thuis in dit repertoire, en de Wiener Philharmoniker in uitstekende vorm, ondanks enkele vreemde geluiden uit de hoorns.