In dit slotdeel van Seidls Paradies-trilogie moet de dertienjarige Melanie naar een afslankkamp voor tieners, waar ze valt voor de arts die haar vorderingen in de gaten moet houden. Het contrast tussen onbedwingbare verlangens en de onverzettelijke realiteit heeft Seidl nog nooit zo sterk weten te vangen. De strakke kaders, de ordening van personages in het decor en de eindeloze, rituele herhalingsoefeningen zijn de visuele tegenhanger van de vormeloze maar allesbepalende emoties. Geen wonder dat elk deel van de trilogie werd geselecteerd voor 's werelds belangrijkste filmfestivals.