In zijn experimentele korte film 'Brutität in Stein' (Brutaliteit in Steen) laat Alexander Kluge zien hoe de nazi-architectuur dimensies van onmenselijke en bovenmenselijke schaal gebruikte om de soortgelijke politiek van het regime te versterken. Shots van enorme neoklassieke architectonische bouwwerken uit de naziperiode worden geconfronteerd met een even antimenselijke nationaal-socialistische taal als voice-over.