Ο νεαρός Raskolnikov αποφοιτά από την σχολή της εγκληματολογίας με υψηλούς βαθμούς, αλλά αναλώνει την ζωή του ζώντας περιθωριακά και γράφοντας που και που κάποιο άρθρο. Όταν αναγκάζεται να βάλει ενέχυρο το ρολόι του πατέρα του, αποκτά ένα μίσος για την ενεχυροδανείστρια, την οποία έχει δει να ταπεινώνει την όμορφη Sonya. Ξαναγυρίζει αργότερα στο γραφείο της και την σκοτώνει κτυπώντας την βάναυσα. Ο αστυνόμος Porfiry, που είναι και γνώστης των γραπτών του Raskolnikov, τον υποψιάζεται από την αρχή και του κάνει ψυχολογικό πόλεμο. Εν τω μεταξύ συλλαμβάνει και ένα φουκαρά μικροκακοποιό, ο οποίος μπλέκεται από τις συγκυρίες και ομολογεί το έγκλημα που ποτέ δεν διέπραξε....Τότε ο Raskolnikov βρίσκεται σε δίλημμα: να αφήσει τον φουκαρά να κρεμαστεί για κάτι που δεν έκανε (θεωρώντας ότι ούτως ή άλλως ήταν ένας μικροαπατεώνας και ο κόσμος δεν θα έχανε κάτι), ή, να ομολογήσει ταλανιζόμενος από το βάρος της συνείδησής του και την πίεση της Sonya, η οποία του υπόσχεται αιώνια αγάπη;