Rok 45 p.n.e. Toczy się wojna domowa. Juliusz Cezar walczy z wrogiem w Hiszpanii. Dołączają do niego Gajusz Oktawiusz i Marek Wipsaniusz Agryppa. Obaj wspierają dyktatora w boju. Po zwycięstwie pod Mundą Cezar nazywa Gajusza synem. Powróciwszy do Rzymu, młodzieniec zdaje sobie sprawę, że utrzymywanie władzy wiąże się z ciągłym walkami stronnictw, dlatego potrzebuje sprzymierzeńca. Dostrzega go w osobie Marka Antoniusza, wiedząc, że dowódca jazdy Cezara może być bardzo groźnym przeciwnikiem.